انسان در مسیر خرد
مسير بي
تلاطم نفـــرت انگيزي را
پذيرفتن
و بر سايه
راه رودي
در جريان ماندن
و تقدير را
به تقويمي بسنـــــــده کردن
خطي ست سرخ بر سپيدي نياز آزادي
انکار طغيان
رود
نابخردي محضي ست
بر طليعه ي ذهني راکد
تاملي بزرگ
راست
در خور درک چنين گفتاري
آري
آري . . .
ـ در خود
فرو مردن
خشکاندن در بطن خويش
به اراده ي سنگ وار
هر چه را که محرومي
از داشتن
از ديدن
وحتي از دانستنش
جهنــم به
ظاهر انسان سازي ست
انسانيت کشي
که همه هنرش
بي مصرف سازي انسان است.
بندر بوشهر
27/1/83
کرج ـ تیر ـ 1379