من از آغاز زمين دير ترم

و از آن ابر سياه دم صبح

سخت دلگير ترم

من خداي همه ي شب زده ها

خسته از فاجعه ي سوختنم

ـ راه من آه و اگر هيچ نداشت

ماه پيوسته به بالاي شب غافله بود

رخصتي يافتم از پيله ي تنهايي خود باز شدم

رقص زيباي زمين چرخ من و جذب تو بود .